DROOG
HOME   
UITGEVERIJ   
UTRECHT 
FONDS   
versie: 2 juli 2016


Online periodiek voor droge feiten | voorpagina

Cold Case Teams

Argos,

VPRO-radio

27 januari 2006


Klokkenkluider Timmerman over fouten,

omtrent Schiedammer parkmoord
.


Een programma van Willem de Haan en Gerard Legebeke.
http://www.vpro.nl/argos/speel.POMS_VPRO_343521.html


Transcriptie van de uitzending

Bijlagen


Spreektaal zo min mogelijk omgezet naar schrijftaal. Toevoegingen door transcribent aangegeven middels [ ]. In het programma werd de naam van het slachtoffer van de Schiedammer parkmoord voluit weergegeven. In deze transcriptie zijn vermeldingen van haar volledige naam vervangen door [Schiedamse parkmoord].

Transcriptie gemaakt door Bart FM Droog, juni 2016.


---------------------
Transcriptie


03:25 Introductie
05:01 Rehabilitatie
06:06 Commissie-Posthumus
08:55 Verhoormethodiek
10:08 Status binnen politie
10:50 NFI
12:05 Richard Eikelenboom
13:17 Schiedammer parkmoord
14:38 'Dit bestaat toch niet?'
16:39 FLDO
18:32 Perscontacten
19:52 Memo Cor Buffinga
22:03 Lex IJzerman
23:32 Sancties
25:00 Korpschef Oscar Dros
27:55 Brief aan Timmerman
29:40 Rapport Van den Berg
33:15 Beëindiging contract
34:10 Netwerk
36:10 Repercussies
37:20 Gert Souër
39:08 'Wij kotsen jullie uit'




Introductie

03:25 [tijdstip in online opname]

Tijd voor de redactie van Argos. Wie van binnenuit misstanden aankaart lijkt een held te zijn. Want zulke onthullingen zijn vaak het beginpunt van grote veranderingen ten goede. Maar de werkelijkheid is meestal anders. In de Tweede Kamer wordt al jarenlang aangedrongen op een betere bescherming voor deze zogeheten 'klokkenluiders'. In de praktijk is daar nog steeds niet veel van terecht gekomen. Zeker niet als het om een klokkenluider gaat in zo'n delicate sector als het politie- en justitieapparaat.

03.59

Harrie Timmerman: “'Het gaat om het vinden van de waarheid. Het gaat niet om het imago van de politie. Het gaat niet om het imago van het NFI of het imago van het OM of de rechtbank. Het gaat om de waarheid. Daar ben je met z'n allen mee bezig. Hier wordt dus zonder meer gesteld: het imago van het NFI is kennelijk belangrijker dan de waarheid.”'

“Ik kan het rapport niet anders lezen als een ondersteuning voor hetgeen wat wij gedaan hebben. Niemand van de leiding heeft ook maar ooit ingezien van hoe groot dit probleem eigenlijk wel niet was. Dat is toch een bevestiging van wat wij zeiden: 'dit is zo erg, dat dit naar buiten moet'?”

04:38

“Het enige wat ik eigenlijk wil is een soort rehabilitatie. Dat formeel naar buiten wordt gebracht van dat dit goed was dit op deze manier te doen. Het liefst [door] de minister van Justitie, de Tweede Kamer mag het ook doen.

naar boven


Rehabilitatie


05:01

Harrie Timmerman wil rehabilitatie. Rehabilitatie omdat hij is weggewerkt uit het Groningse politiekorps. Weinig mensen zullen zijn naam nog kennen, maar zeker wel bekend is de geruchtmakende affaire die hij aan het rollen heeft gebracht. Het wegmoffelen van ontlastend bewijsmateriaal in de zaak van de Schiedammer parkmoord. Het tv-programma Netwerk kwam afgelopen september met de onthulling.

Netwerk, 05-09-2005: “In Netwerk het verhaal van een onschuldige man die door toedoen van Justitie achter de tralies gaat. Kees B. wordt onterecht tot 18 jaar gevangenisstraf en TBS veroordeeld voor de lustmoord op de tienjarige Nienke, in de Schiedamse parkmoord. Hij komt na vier jaar gevangenis vrij, omdat de echte dader vorig jaar de moord opbiecht. Achter deze gerechtelijke dwaling gaat een opmerkelijk verhaal schuil. Justitie heeft Kees B. vervolgd terwijl ze wist dat hij het niet kon zijn. Justitie die niet naar de waarheid zoekt, maar de waarheid juist verhult.”

naar boven


Commissie-Posthumus

06:06

Kort na de Netwerkuitzending kwam de Commissie-Posthumus met haar conclusies. Deze commissie, onder leiding van de Amsterdamse advocaat-generaal Posthumus, onderzocht welke fouten in deze zaak waren gemaakt. En het rapport* van de commissie was vernietigend. Zoals het NOS-Journaal op 13 september [2005] berichtte.

06:28

NOS-Journaal: “Fout op fout op fout. Het stond eigenlijk al vast, maar zeker na vandaag mag de [Schiedammer parkmoord] terecht een grote gerechtelijke dwaling worden genoemd. Het is de schuld van politie en Justitie, zegt het rapport. Hun rol in het onderzoek naar de Schiedammer parkmoord wordt volledig onderuit gehaald.”

[*F. Posthumus. Evaluatieonderzoek in de Schiedammer parkmoord.
Rapportage in opdracht van het College van procureurds-generaal.
Openbaar Ministerie, [Den Haag], 2005. 198p. Online op:
https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2005/09/13/
evaluatieonderzoek-in-de-schiedammer-parkmoord-rapport-posthumus
]

06:45

De onthulling van de affaire vormt een mijlpaal voor de Nederlandse strafrechtpraktijk. De Tweede Kamer vergadert volgende week om te evalueren hoe de aanbevelingen van de Commissie-Posthumus in de praktijk moeten worden toegepast. Maar de klokkenluider in deze zaak, degene die met het verhaal bij Netwerk aanklopte, Harrie Timmerman, heeft geen enkele blijk van waardering gekregen. Integendeel. Hij is de laan uitgestuurd.

07:14

Harrie Timmerman: “De toon was vanaf het begin duidelijk, van: 'wij kotsen jullie uit'.”

naar boven

In Argos vandaag het verhaal van een klokkenluider. Over de manier waarop Timmerman is weggewerkt, over gesjoemel met bewijsmateriaal in nog veel meer zaken dan alleen de Schiedammer parkmoord en over een vertrouwelijk rapport dat niet de klokkenluider maar de leiding van zijn korps kapittelt:

07.39

“Weten dat er iets niet goed zit en de andere kant uitkijken, er van uitgaande dat het wel opgelost zal worden, heeft nog slechts zelden tot een structurele oplossing geleid.”

08:01

Timmerman: “De politie is een hiërarchische organisatie. En dit is dus in hun ogen een soort revolutie van mensen die heel laag in de rangorde zitten tegenover het bevoegd gezag.”

08.13

Harrie Timmerman. Hij zit al maanden thuis. Hij ondervond hoe het bevoegd gezag terugslaat tegen iemand die revolutie maakt, zoals hij het zelf noemt. De carrière van de nu bijna zestigjarige Harrie Timmerman bij de politie begon op 1 september 1999. Van huis uit is hij psycholoog en criminoloog en hij kwam op detacheringsbasis werken bij de Regiopolitie Groningen. Eerst zat hij op een beleidsfunctie, maar al snel kwam hij terecht bij het zogeheten Cold Case Team van de Groningse politie, en dat is een speciaal rechercheteam dat destijds ingewikkelde onopgeloste zaken opnieuw onderzocht.

naar boven


Verhoormethodiek

08.55

Timmerman gaf adviezen over de verhoormethodiek van moeilijke verdachten, bijvoorbeeld in de zaak van Henk S., die de moorden bekende op de Groningse studente Anne de Ruyter de Wildt en de Utrechtse Annet van Reen. Dat was een gecompliceerde zaak, vertelt Timmerman.

Timmerman: “Dat was een hele moeilijke verdachte. Hij wilde nooit met de politie praten, omdat hij zei: 'de rechter die beslist, dus daar kan ik beter mijn verhaal aan vertellen, want de politie verdraait alleen toch maar wat ik vertel.' Als je dan toch met hem ging praten dan sloeg hij er op los en had je zes agenten nodig om hem in bedwang te houden.”

Argos: “U heeft de recherche geadviseerd, enerzijds het tactisch onderzoek en anderzijds bij het verhoor hoe op te treden en uw adviezen waren van dusdanige aard dat dat ook werkte en leidde tot bekentenissen?”

Timmerman: “Ja, het ging zelfs nog verder. Ik gaf ook adviezen over hoe de mensen in elkaar moesten zitten die hem gingen verhoren en hoe ze de hele tactiek... Met name [door te adviseren] dat het een bepaald type vrouw moest zijn waar hij het verhaal dan wel uiteindelijk aan zou willen vertellen, dat was de strategie. Daarnaast heb ik dus ook de verhoren begeleid, dat wil zeggen in de regiekamer mee zitten kijken en dat je via de computer kunt chatten met verhoorders, zodat je ook aanwijzingen kan doorgeven tijdens het verhoor.

naar boven


Status binnen de politie


10:08

Argos: “Wat was uw status binnen de politie na de doorbraken in deze onderzoeken?”

Timmerman: “Mijn status steeg toen aardig in de zin van dat vrijwel iedereen die [dacht] 'ik heb een zaak voor een verhoor', [ook dacht] 'dan moet je Harrie Timmerman erbij hebben.”

Als we navraag doen in kringen van de recherche in Groningen, dan krijgen we te horen dat Timmerman daar inderdaad een goede reputatie heeft opgebouwd. 'Een grote inbreng', 'een clevere jongen die scherp kon denken en mensen goed kon inschatten', zo wordt ons verteld. Ook wordt bevestigd dat hij een beslissende rol speelde bij de verhoren van moeilijke verdachten, zoals Henk S.

naar boven


Nederlands Forensisch Instituut


10:50

Bij het onderzoek naar onopgeloste moorzaken heeft het Groningse Cold Case Team, waar Timmerman deel van uitmaakt, regelmatig te maken met het Nederlands Forensisch Instituut, het NFI, dat onderzoek doet naar de DNA-sporen. En dan blijkt, in een bepaalde zaak, iets vreemds, vertelt Timmerman.

Timmerman: “We hadden in één onderzoek, de zaak Van der Lei, dat is een moord op een echtpaar, materiaal opgestuurd, onder andere een koord. Dat was een touw gebruikt bij het misdrijf. De onderzoeker had ons in oktober 2003 gemeld dat het er zeer positief uitzag dat hij een mengprofiel van de verdachte en het vrouwelijk slachtoffer had aangetroffen en daarnaast ook nog iets van het mannelijk slachtoffer. Dat materiaal was ook nog opgestuurd naar de universiteit van Leiden, omdat die qua techniek van onderzoek verder was dan de NFI en die bevestigt dat verhaal wat deze onderzoeker ons verteld had in een rapport.”

Maar ondanks deze bemoedigende informatie staat in het eindrapport, dat het NFI uiteindelijk opstuurt naar Groningen, dat er geen enkel spoor van de dader is gevonden.”

Timmerman: “We hebben toen die onderzoeker uitgenodigd om ons uit te leggen van hoe kan dit nou wat jij ons vertelt en wat Leiden ook via onderzoek bevestigt, dat wij dan toch nog een rapport krijgen waarin staat dat er eigenlijk niks is.

naar boven


Richard Eikelenboom


12:05

In juli 2004 komt die onderzoeker van het NFI, Richard Eikelenboom, inderdaad naar Groningen om aan het Cold Case Team de werkwijze van het NFI toe te lichten en uit te leggen hoe het kon dat de einduitkomst van het NFI-onderzoek in die ene zaak luidde dat er geen informatie over de dader was gevonden.

Timmerman: “Zo'n onderzoek heeft dan wel iets gevonden, maar [daarover] wordt dan door de rapporteur gezegd dat dit niet voldoet aan de wetenschappelijke normen die ik stel en die men in de wetenschappelijke wereld stelt, dus dan rapporteer ik dat er helemaal niets gevonden is. En daar was hij het dus niet mee eens. Je kunt dus niet zeggen dat er helemaal niets gevonden is...”

Argos: “Die onderzoeker was het daar niet mee eens?”

Timmerman: “Die onderzoeker was het daar niet mee eens. Want je kunt niet zeggen dat er helemaal niets gevonden is. Er is wel iets gevonden, alleen je moet daar vraagtekens bij zetten, hoe sterk [het bewijs] dan uiteindelijk is.”

De eindrapporteur van het NFI liet dus resultaten, die in zijn ogen wetenschappelijk gezien niet sterk genoeg waren, gewoon weg. Zo vertelde NFI-onderzoeker Richard Eikelenboom tijdens de bijeenkomst in Groningen. En Eikelenboom vertelde ook dat hij het niet eens was met deze werkwijze binnen het NFI. Er gebeurden wel meer van dergelijke dingen.

naar boven


Schiedammer parkmoord

13:17

Timmerman: “Hij vertelde ook over andere onderzoeken, waar soortgelijk was gebeurd. Het meest frappante voorbeeld was de [Schiedammer parkmoord]. Daarin zei hij zelfs: 'Ja, wij hadden materiaal waaruit bleek dat [DNA-sporen van] Kees B., de man die ervoor veroordeeld is, niet daarin aan te treffen waren en er was wel steeds een andere persoon, die in al die sporen terugkwam.”

Argos: “Dus op dat moment bleek voor het eerst aan u, althans aan dat Cold Case Team in Groningen, dat er iemand veroordeeld was die het niet gedaan had en het NFI wist dat, dat die persoon het niet gedaan kon hebben...”

13:52

Timmerman: “Hij vertelde dus toen ook al, dat zij zoveel twijfels hadden over de schuld van Kees B., dat ze zowel in eerste instantie de Officier van Justitie en [bij het] hoger beroep de advocaat-generaal [ag] hadden uitgenodigd op het NFI om hen kenbaar te maken van hun twijfels. Er zijn verslagen van gemaakt – die heb ik daarna nog ingezien – nadat deze hele zaak naar buiten is gekomen en daarin staat zelfs dat de ag heeft gezegd dat de resultaten wel dusdanig gepresenteerd moeten worden dat de verdediging er niet mee aan de haal kan gaan. En dat is dus het ergste wat je eigenlijk kunt voorstellen. Dat iemand in zo'n functie zo'n opmerking maakt, dus eigenlijk anders gezegd, het NFI de opdracht geeft niet de werkelijke resultaten op te schrijven maar een versie die zo verhullend is dat de werkelijkheid niet naar buiten komt.”

naar boven


'Dit bestaat toch niet?'


14:38

Argos: “Hoe reageerden u en uw collega's daarop, die dit verhaal hoorden?”

Timmerman: “Iedereen sprak daar schande van. We hebben dat ook binnen de hele politie in Groningen hebben we dat aan iedereen verteld, die je maar tegenkwam. Maar ook daarbuiten hebben wij dat verteld. En als je dat vertelt dan zit iedereen je aan te kijken alsof ze het in Keulen horen donderen, zo van 'dit bestaat toch niet in Nederland?', zoiets.”

Argos: “Was de korpsleiding ook bij die bijeenkomst?”

Timmerman: “De korpsleiding was daar niet bij, maar wel de leiding van binnen de Divisie, waar het Cold Case Team onder viel, was aanwezig. Zowel de chef van het Cold Case Team [Buffinga] als de chef van de rechercheprojecten [Gé ten Have, 3e in de rangorde binnen de divisie, de 1e was Lex Ijzerman, chef van de Divisie] waren daarbij aanwezig.”

naar boven

15.22

Iedereen was dus verbijsterd over wat NFI-onderzoeker Eikelenboom had verteld. Zeker wat de [Schiedammer parkmoord] betrof. Maar dat was geen Groningse zaak, legt Timmerman uit.

Timmerman: “We zijn wel met het verhaal wat wij over ons onderzoek, die zaak Van der Lei, vervolgens naar het NFI toegegaan, hebben we met de wetenschapper daarover gespraat, en met de baas, de manager zeg maar, met twee mensen hebben we daar gesproken. Die hebben ons daar met een kluitje in het riet zitten sturen. Die hebben de resultaten van het onderzoeksinstituut in Leiden, van de universiteit, 'weggeschreven' zeg maar, een heel andere interpretatie van gegeven dan ik had gedaan. En vervolgens kregen we ongeveer het verhaal: 'ja, ik ben de deskundige en u bent een gedragswetenschapper en u weet niets van DNA.' Daar zit wel een grond van waarheid in, maar ik weet wel iets van onderzoek doen. En ik kon wel zien dat wat hij beschreven had en het verhaal van Richard Eikelenboom, van die onderzoeker, kon ik dusdanig interpreteren dat ik begreep dat zij gewoon fout zaten.”

Argos: “U was daar samen met uw chef, Buffinga, van de politie Groningen, en u reed naar huis en u zei: 'Dit was een ontmoeting met Super en met Hieper'.”

Timmerman: “Precies. Volgens de verhalen van Marten Toonder de beroepsoplichters. Mooie verhalen vertellen, maar de waarheid krijg je niet te horen.”

naar boven


FLDO


16:39

Timmerman belde vervolgens met het FLDO, het Forensisch Laboratorium DNA-Onderzoek, van de Leidse Universiteit. En hij kreeg van de Leidse onderzoekster, die het Groningse materiaal had onderzocht, te horen dat zijn interpretatie de juiste was. Bronnen bij de Groningse recherche bevestigen tegenover ons deze door Timmerman beschreven gang van zaken.

Timmerman stapte met die uitkomst naar zijn chef, Cor Buffinga.

17.07.

Timmerman: “Die zei van: 'Nou, ik heb al eens een brief geschreven over hoe het NFI werkt naar de korpsleiding. Dat doe ik niet weer.'”

Argos: “Het komt er op neer dat de politie Groningen het erbij liet zitten?”

Timmerman: “De politie Groningen liet het erbij zitten. Wij hebben het ook nog in het team uitgebreid besproken. Ook de Officier van Justitie is daarbij geweest. Dus ook het OM, via de lijn die wij hadden, was op de hoogte van de problemen die wij hadden met het NFI.”

Argos: “De politieleiding liet het erbij zitten. U en een collega deden dat niet. Wat bent u gaan doen?”

Timmerman: “Wij hebben toen gezegd, nou van dit moet op de een of andere manier naar buiten komen.”

naar boven

Argos: “'Dit' is dan de werkwijze van het NFI?”

Timmerman: “Precies. Dat het NFI niet alles wat zij weet naar buiten brengt, alleen wanneer het aan bepaalde normen voldoet het hele verhaal stellen, en anders zeggen dat er helemaal niets is. Terwijl wij vinden, en iedereen vindt dat intussen geloof ik wel, dat ook als je iets hebt, dan moet je dat in ieder geval melden. Want dat behoort een rechter te weten, en die moet uiteindelijk het oordeel vellen, van gezien alle informatie die er nu is vind ik het voldoende of vind ik het niet voldoende.”

Argos: “De vraag is dan: is het bewijs te mager of niet? Dat u zegt, het NFI ging eigenlijk op de stoel van de rechter zitten door te zeggen: 'Nou, dit is zo'n mager spoor, dat rapporteren we niet eens'?”

Timmerman: “Precies. Dat is hun taak niet. Zij moeten melden wat ze vinden. Als zij bepaalde twijfels hebben bij bepaalde uitkomsten moeten ze die ook uitgebreid melden.”

naar boven


Perscontacten


18:32

Timmerman besluit samen met een collega uit het Cold Case Team, rechercheur Dick Gosewehr, om tot actie over te gaan en naar de pers te stappen. Ze zoeken contact met misdaadverslaggever Peter R. de Vries, die dat tegenover ons bevestigd. En uiteindelijk komen ze bij Netwerk terecht.

Timmerman: “Wij hebben toen gezegd, nou, met onze eigen zaak kunnen we niet naar de pers stappen, want die moet nog voor de rechter komen...”

Argos: “Dat was die zaak Van der Lei.”

Timmerman: “De zaak Van der Lei. Dat kan niet, dat werkt tegen ons in de rechtszaak. Dus als wij nu de andere zaken die ons toen door die onderzoeker zijn verteld, als we daar journalisten voor warm kunnen maken, dan wordt het probleem in ieder geval aan de buitenwereld duidelijk. Met name de [Schiedammer parkmoord] was daar natuurlijk uitermate geschikt voor.”

Argos: “Het doel was dat u uit de school ging klappen.”

Timmerman: “Zo zou je het kunnen noemen. We wisten natuurlijk ook wel dat ons dat niet in dank zou worden afgenomen. We hebben van te voren wel aan de chef van het Cold Case Team gezegd dat we iets gingen doen waarvan we aannamen dat hij dat liever niet wilde weten. We hebben dezelfde middag nadat we met de journalisten gesproken hadden hem gebeld en verteld wat we hebben gedaan. We hebben de maandag erna in het team besproken wat er gebeurd was.”

naar boven


Memo Cor Buffinga

19:52

Cor Buffinga, chef CCT, memo: “Ik heb Timmerman en Gosewehr toen meegedeeld dat ik het niets eens was met de gang van zaken en dat dit niet weer diende te gebeuren. Omdat Peter R. de Vries er geen werk van ging maken en ik het idee had dat dit geen schade opleverde en verder ook geen signalen daarover kreeg, heb ik dit niet gemeld aan mijn chef.” Een citaat uit een memo dat de chef van het Cold Case Team, Cor Buffinga, op 22 december 2004 schrijft aan zijn baas, het hoofd van de Divisie Zware Criminaliteit van de Groningse politie, Lex IJzerman. En Buffinga doet daarin verslag van de perscontacten van Timmerman en z'n collega Gosewehr.

Toen Buffinga er lucht van kreeg dat Timmerman voor een tweede keer bij Peter R. de Vries was geweest, schreef de teamchef dit memo, om die activiteiten van Timmerman en zijn collega aan z'n baas te melden. Overigens was de reden van Timmermans tweede bezoek aan Peter R. de Vries dat hij De Vries juist wilde laten afzien van publiciteit in weer een heel andere zaak. En Peter R. de Vries bevestigt deze gang van zaken tegenover ons.

naar boven

21:00.

Maar Buffinga wist niks af van deze goede bedoelingen van Timmerman. Overigens wist Timmerman op zijn beurt weer niet dat Buffinga nog steeds grote twijfels had over de werkwijze van het NFI. Want, in het net al aangehaalde memo van 22 december 2004, schreef Buffinga niet alleen over de perscontacten van Timmerman, maar stelde bij zijn superieur ook opnieuw de problemen met het NFI aan de orde: “Deze contacten verlopen doorgaans erg moeizaam. En door ons wordt wel eens getwijfeld aan het waarheidsgehalte van de uitslagen. Ook krijgen wij regelmatig het gevoel dat er uitslagen achtergehouden of afgezwakt worden. Dit geeft binnen de afdeling veel discussie. Door contacten met ex-werknemers van het NFI worden wij in onze ervaringen gesterkt. Daar cold case-zaken vaak erg moeilijk zijn en daarbij mede van techniek afhankelijk zijn levert dit de nodige frustratie op.”

naar boven


Lex IJzerman


22:03

Buffinga kan op dat moment nog niet bevroeden dat zijn memo het begin zal zijn van een serie maatregelen, die uiteindelijk zal resulteren in het complete opheffen van zijn Cold Case team en het de laan uitsturen van psycholoog Timmerman.Want Buffinga's baas IJzerman maakt geen werk van Buffinga's aanklacht tegen het NFI, maar wel van de perscontacten van Timmerman en Gosewehr van het Cold Case Team.

22: 34

En IJzerman neemt geen halve maatregelen. Nog diezelfde dag, 22 december 2004, volgt er een gesprek met Buffinga en maakt IJzerman op zijn beurt ook een memorandum voor zijn superieuren, korpschef Oscar Dros van de Groningse politie en hoofd bedrijfsvoering Erik van Zuidam. Onderwerp: 'ongewenst gedrag medewerkers cold case'. Hij meldt dat de twee bij Peter R. de Vries zijn geweest om te praten over het veronderstelde falen en beperkte kwaliteit van het NFI.

Wat volgt is een reeks van klachten aan het adres van Timmerman en Gosewehr. Ze zouden een vertrouwenspersoon van de familie van een omgekomen vrouw juridisch hebben geadviseerd. Ze zouden zich bemoeien met de inzet van leidinggevenden en rechercheurs in bepaalde onderzoeken. En ze hebben hun leidinggevenden geen toestemming gevraagd voor bepaalde acties.

naar boven


Sancties

23:32

“Door hun handelwijze hebben beide de reputatie van het project 'cold case' en daarmee de Regiopolitie Groningen schade aan kunnen brengen. Door hun handelwijze plegen beide, naar mijn mening, plichtsverzuim, waarbij een stevige sanctie niet uit kan blijven.”

23:48

IJzerman komt aan het eind van zijn memorandum tot een opmerkelijke conclusie: “De Regiopolitie Groningen moet actief voorkomen dat door het opleggen van sancties aan beiden, op welke wijze dan ook, de media gevoed worden. Waardoor negatieve publiciteit omtrent het project, de unit en de Divisie Regionale Recherche en zeker het Regionale Korps voorkomen wordt.”

Contacten van politiemensen met de pers zijn uit den boze voor de politieleiding. Maar heibel hierover mag ook weer niet uitlekken. De leiding wil sowieso controle houden over alles wat naar buiten komt, vertelt Harrie Timmerman.

24.49.

Timmerman: “Ze willen de informatiestroom naar buiten toe in eigen hand houden en ze willen vooral niet naar buiten hebben dat het NFI zo slecht functioneert.”

Argos: “Waaruit zou dat blijken?”

Timmerman: “De correspondentie die daarna gevoerd is, is wat dat betreft overduidelijk. Alle correspondentie die ik gekregen heb, alles wat mij daarna verweten wordt, het ging eigenlijk alleen nog maar om het NFI. Er wordt gepraat over wij hadden moeten beseffen dat we het imago van het NFI niet mochten, zouden beschadigen door met de pers hierover te gaan praten.”

naar boven


Korpschef Oscar Dros


25:00

In een brief van 18 maart 2005 schrijft de Groningse korpschef Oscar Dros aan Timmerman: “U had behoren te beseffen dat het negatief imago van het NFI ernstige schade had kunnen toebrengen aan een succesvolle vervolging van strafbare feiten, in het bijzonder wanneer het Openbaar Ministerie zich daarbij moet baseren op onderzoeksresultaten van het NFI. Ronduit verontrustend vind ik uw opmerking dat u zich niet kunt indenken dat u met het naar de media lekken van informatie over het werk van het NFI, iets verkeerd hebt gedaan.”

25:38

Timmerman: “Waar ik mij het meest over verbaasd heb, is dat men zoiets op papier durft te zetten, zelfs. Ik heb nooit anders gedacht dan dat in politieonderzoek het gaat om het vinden van de waarheid. Het gaat niet om het imago van de politie. Het gaat niet om het imago van het NFI of het imago van het OM of de rechtbank. Het gaat om de waarheid. Daar ben je met z'n allen mee bezig. Hier wordt dus zonder meer gesteld: het imago van het NFI is kennelijk belangrijker dan de waarheid.”

naar boven



26:05

De brief van korpschef Dros aan Timmerman gaat nog verder over het NFI: “En zo er bij het NFI al sprake mocht zijn van bij u bekende misstanden, had u dat aan mij of aan de hoofdofficier van Justitie dienen te melden. Uw onvrede over de kwaliteit van het NFI vormt daarom naar mijn mening niet het begin van een rechtvaardiging voor uw eigenzinnige optreden in deze. Om die reden vind ik soloacties als door u ondernomen, al dan niet ingegeven door persoonlijke profilering en/of scoringsdrang, onverenigbaar met uw rol binnen de Divisie Regionale Recherche.”

naar boven

26:32.

Timmerman vindt deze verwijten helemaal nergens op slaan.

Timmerman: “Wat hun grootste verwijt is: waarom ben je niet bij ons gekomen? Waarom ben je niet bij de hoofdofficier en niet bij de korpschef [gekomen] en heb je dit verhaal verteld? In de politiewereld is het zo [dat] je werkt binnen een bepaalde afdeling. Daar heb je een chef, daar zitten weer chefs boven. Dat zijn de mensen die de zaken die op ons niveau spelen aan de leiding moeten doorgeven. Dat is niet aan mensen die het uitvoerend werk doen om zich met de leiding te bemoeien. Want als je dat doet, dan wordt je verweten dat je om mensen heen gaat in het hoger op gaan zoeken.”

Argos: “En dat betekent, zegt u, wij hebben onze klachten en zorgen diverse malen gemeld aan onze chef, die chef heeft dat ook weer doorgegeven aan zijn chef. En dan kunnen wij verder niks meer doen om de hoofdofficier of de korpsleiding te bereiken.”

“En ook de Officier [van Justitie] die bij onze zaken was die wist hier ook van. Die heeft ook zelfs gezegd: “Ik zal dit probleem ook met de hoofdofficier gaan bespreken.” De problemen met DNA die we hadden. Dus het feit dat de korpsleiding en de hoofdofficier in koor roepen 'wij wisten nergens van' is grote flauwekul.”

naar boven


Brief aan Timmerman

27:55

“Samengevat ben ik van oordeel dat u iets heeft gedaan dat een goed ambtenaar in gelijke omstandigheden behoort na te laten.” Dat is de slotconclusie van korpschef Dros in zijn brief aan Timmerman van 18 maart 2005. Timmerman is op dat moment al weggehaald bij het Cold Case Team. Dros vervolgt: “Ik zal aan deze constatering geen tuchtrechtelijke consequenties verbinden. Wel deel ik u mede dat ik niet voornemens ben de met u gesloten detacheringsovereenkomst ingaande 1 december 2005 te verlengen.”

Aldus de brief van de Groningse korpschef Dros van 18 maart 2005. Wat Dros in zijn brief buiten beschouwing laat zijn de uitkomsten van een rapport dat hij twee weken eerder heeft gekregen. Dat strikt vertrouwelijke rapport is opgesteld door een externe audit-commissie, bestaande uit de heren Van den Berg en Van Dop, respectievelijk voormalig korpschef in Drenthe en ex-commissaris. Ze zijn in januari 2005 door de Groningse korpschef gevraagd om het functioneren van het Cold Case Team te onderzoeken.

Dat Dros zwijgt over het rapport van Van den Berg en Van Dop heeft een reden. Want verrassend genoeg richt de kritiek in dat rapport zich absoluut niet alleen op de twee medewerkers van het Cold Case Team, Timmerman en Gosewehr. Juist ook de leidinggevenden, inclusief de korpsleiding, krijgen er flink van langs. We citeren uit de conclusies van het vertrouwelijk rapport, gedateerd op 5 maart 2005.

naar boven


Rapport Van den Berg


29:40

“De basisbeginselen van sturing en leiderschap zijn niet of in ieder geval onvoldoende zichtbaar tot uiting gekomen. De problematiek ten aanzien van het NFI is, zowel bij de politieleiding als bij het bevoegd gezag, onderschat. En men heeft op een te laag niveau ingestoken. De rol van het OM Groningen en de korpsleiding is niet zichtbaar geworden. Voor zo ver ons bekend heeft op dat niveau geen contact met de directie niveau NFI plaats gevonden.”

Onderzoekers Van den Berg en Van Dop sluiten vervolgens af met de niet mis te verstane opmerking.

“Weten dat er iets niet goed zit en de andere kant uitkijken, er van uitgaande dat het wel opgelost zal worden, heeft nog slechts zelden tot een structurele oplossing geleid.”

naar boven

30:31

Over de handelwijze van Timmerman en Gosewehr oordelen de twee onderzoekers opmerkelijk mild in hun vertrouwelijke rapport.

“Twee medewerkers hebben welbewust hun leidinggevenden te voren niet inhoudelijk geïnformeerd over de voorgenomen mediacontacten, maar wel dat zij iets gingen doen waarvan het beter was dat hij het [Buffinga, chef CCT] niet van te voren zou weten. Naar onze mening is dit typerend voor de vigerende cultuur, waarbinnen men ten einde raad maar, vriendelijk gezegd, onorthodoxe stappen prefereert dan wel accepteert. Omdat het vertrouwen ontbreekt dat oplossingen gevonden zullen worden voor de door hen allen als zeer knellend ervaren problematiek. ”

Een conclusie die op zijn minst vergoelijkend is te noemen, zo vat Harrie Timmerman het dan ook op.

naar boven

31.27

Timmerman: Ik kan het rapport niet anders lezen [dan] als een ondersteuning voor hetgeen wat wij gedaan hebben. Men stelt van: de leiding heeft de problematiek met het NFI te laag ingeschat, men heeft niet hoog genoeg ingestoken, dus de leiding vanuit de Divisie heeft het niet tijdig genoeg doorgegeven aan de korpsleiding. Maar niemand van de leiding heeft ook maar ooit ingezien hoe groot dit probleem eigenlijk wel niet was. Dat is toch een bevestiging van wat wij altijd zeiden: 'Dit is zo erg dat dit naar buiten moet.'?”

Als we ex-hoofdcommissaris Van den Berg benaderen om zijn rapport nader toe te lichten, zegt hij zich niet gerechtigd te achten om daarover iets te zeggen, omdat hij het rapport heeft geschreven voor de Groningse korpsleiding. Maar iéts wil hij wel zeggen.

32:00. Ex-hoofdcommissaris Jacques van den Berg: “Mijn rapport is helder. De leiding had leiding moeten geven.” En ook zegt Van den Berg tegen ons: “Ik heb het niet voor de ene of andere partij opgenomen. Maar ik zeg u wel dat ik vind dat de soldaten niet alle schuld hoeven te krijgen.”

naar boven

32:32 – 33.14 [herhaling introductie]

Beëindiging contract

33.15

Timmerman: “Eind april [2005] kreeg ik opeens een brief van iemand van de korpsleiding, Van Zuidam, waarin stond dat het contract per 1 mei beëindigd zou worden.”

Op dat moment, april 2005, zit Timmerman al bijna vier maanden ziek thuis. Hij is in het ziekenhuis opgenomen geweest met een gevaarlijk hoge bloeddruk. Ondanks de toezegging die korpschef Dros nog in maart heeft gedaan, dat Timmermans lopende contract tot 1 december 2005 zal worden gehandhaafd, wordt hij nu dus ineens al per 1 mei de laan uitgestuurd.

33:51

Timmerman: “Toen heb ik een mailtje gestuurd naar de korpsleiding van, nou, kennelijk ben ik dus nu ook vrij om te gaan praten met de pers, want ik ben niet meer bij jullie onder contract. Wat weer leidde tot een aangetekende brief waarin ik herinnerd werd aan mijn geheimhoudingsplicht en dat er strafrechtelijke en civielrechtelijke sancties tegen mij zouden worden genomen als ik wel zou gaan praten.”

[correctie: 2016: Dit was geen aangetekende brief , maar een e-mail van Oscar Dros waarin werd gewezen op Timmermans geheimhoudingsplicht en gedreigd werd met civiel- en strafrechtelijke sancties].

naar boven


Netwerk


34:10

Timmerman trekt zich hier niks meer van aan en gaat vanaf dat moment samenwerken met het programma Netwerk. Uiteindelijk leidt dat tot de geruchtmakende uitzending van 5 september 2005 over de Schiedammer parkmoord en de fouten van het NFI en het OM. En daarin komt Timmerman ook zelf aan het woord.

Timmerman [in Netwerk]: “Dit moet onder de pet gehouden worden. Dit is toch onmogelijk in Nederland? Dit verwacht je in communistische dictaturen en rechtse dictaturen, maar niet in een democratisch land als Nederland.”

Een kort fragment van Timmerman in Netwerk op 5 september. Maar hoeveel opzien die uitzending ook baarde, complimenten heeft Timmerman, die aan de basis van het hele verhaal stond, nooit gekregen.

Timmerman: “De korpsleiding zal nooit toegeven, dus ook in dit geval niet.”

Argos: “Ja, dat zegt u nu zo, maar, ik bedoel, iedereen die daarna zich heeft uitgelaten over hoe het NFI in die zaak en daarmee ook Justitie in de [Schiedammer parkmoord] is omgesprongen, was toch verbijsterd, van hoog tot laag, alle Kamerleden, mensen uit de politiewereld, uit de justitiewereld tot op het niveau van procureur-generaal aan toe. Dan zou je toch verwachten dat degene die dat naar buiten brengt tenminste een schouderklopje krijgt?”

naar boven

35:27

Timmerman: “Ja, dat zou je verwachten, ja. Dat schouderklopje heb ik ook wel gehad, maar niet van de korpsleiding uit Groningen.”

Argos: “En landelijk? Uit de justitiewereld?”

Timmerman: “Uit de justitiewereld... er zijn mensen die dus duidelijk laten blijken dat ze er helemaal achter staan. En ook binnen de politiewereld kom ik dat heel veel tegen, heel veel geluiden van mensen die zeggen 'goed dat je dit aan de orde hebt gesteld.' Maar er zijn maar weinig mensen die dat publiekelijk zullen laten blijken. Gewoon omdat ze allemaal bang zijn voor bepaalde repercussies die er zouden kunnen volgen.”

naar boven


Repercussies

36:10

Niet alleen Timmerman moest het veld ruimen, ook zijn collega Dick Gosewehr. Die is teruggezet als rechercheur-B in Winschoten. En de Groningse korpsleiding heeft zelfs het gehele Cold Case Team opgeheven. 'Vanwege tekortkomingen in kritische succesfactoren,' zo heet het in een brief van 16 maart 2005 van korpschef Dros aan de leden van het team. Dat het team te weinig resultaten boekte is onzin, zegt Timmerman.

Timmerman: “Toen dit speelde hadden we in vier zaken toestemming van de Officier van Justitie om mensen op te gaan pakken en te gaan verhoren als verdachte in deze zaken. Daarvan waren twee zaken, waaronder dus die Van der Lei-zaak, was het DNA intussen rond gekomen.”

Argos: “Maar het gekke is dus ook dat door het niet verlengen van uw detachering, omdat u met de pers praatte, een stuk expertise dat bij u zat en dat van groot belang bleek te zij voor het oplossen van een aantal moordzaken en mogelijk van belang voor het oplossen van toekomstige moordzaken, daarmee door de politie aan de kant is gezet.”

Timmerman: “Ja, wat dat betreft is het allemaal heel wrang.”

naar boven


Gert Souër

37:20

Er is nog iemand die het veld heeft moeten ruimen. De Groningse officier van Justitie, Gert Souër. Hij was binnen het Groningse OM verantwoordelijk voor het Cold Case Team. Afgelopen december [i.e. 2005] koos hij een heel bijzonder moment om het opheffen van het Cold Case Team in het openbaar te bekritiseren. Namelijk, in een requisitoir tijdens een rechtszaak. Daarin haalde hij fel uit naar dit gezamenlijk besluit van de Groningse korpsleiding en de Groningse hoofdofficier van Justitie, Jan Eland.

Souër werd vervolgens overgeplaatst. Verbannen, volgens de anderen, naar het parket in Assen. Wij belden vorige week maandag met Souër. En dat bleek net de dag te zijn dat die overplaatsing zijn beslag kreeg. Hij zei niet in de positie te zijn om een interview toe te staan. Over wat hij heeft gezegd in zijn requisitoir wil Souër nog wel iets kwijt.

naar boven

Gert Souër: “Ik heb gezegd dat ik uit de krant had begrepen dat het Cold Case Team in Groningen was opgeheven vanwege een gebrek aan resultaat. Ik heb toen gezegd dat als dat waar is, ik dat vreemd vind, omdat er wel degelijk resultaat is geboekt door het team. Ik heb toen ook een aantal voorbeelden genoemd en daarbij gezegd: 'Als je zulke resultaten boekt, dan ontsla je die mensen niet, maar dan beloon je ze.'”

Als we Officier van Justitie Souër vragen of zijn overplaatsing te maken heeft met zijn kritiek op het wegsturen van Timmerman en Gosewehr, moet Souër even zenuwachtig lachen, om er vervolgens uit eigener beweging aan toe te voegen: 'Laat ik u zeggen dat er geen sprake is geweest van een reguliere overplaatsing.'

naar boven


'Wij kotsen jullie uit'

39:08

Nog één keer Harrie Timmerman

Timmerman: “Mijn insteek is op een bepaald ogenblik geweest, in het begin, van: ik wil gerehabiliteerd worden. Dat heb ik intussen opgegeven, dat dat ooit zal gebeuren. Ik had in het begin, zeker toen [het] naar buiten gebracht was, de hoop dat er vanuit de politiek wat zou gebeuren, omdat daar ook duidelijk werd... toen in de Tweede Kamer is behandeld, was iedereen het er zonneklaar over eens: dit is schandalig. Waarom heeft niet iemand al eerder dit naar buiten gebracht? De toon [van de korpsleiding en het OM Groningen] was [echter] vanaf het begin duidelijk: wij kotsen jullie uit.”

40:00

Wij hebben ook de Groningse korpschef, Oscar Dros, en hoofdofficier van Justitie, Jan Eland, om commentaar gevraagd. Maar die wilden beiden niet reageren.

Tot zo ver Argos van deze week. Argos werd deze week gemaakt door Willem de Haan en Gerard Legebeke. De techniek was van Bert Vervoorn. U kunt een cd of een cassettebandje bestellen van deze uitzending. Dan moet u € 8,50 overmaken op giro 444600 van de VPRO Publieksservice in Hilversum. En schrijft u daar dan bij of u een cassette of een cd wilt, en de datum van vandaag, '27 januari' en 'Argos' daarbij.

41.00 - Einde.

naar boven



BIJLAGE

Beknopte bio's van de in de uitzending genoemden en korte uitleg over de aangestipte zaken

1. De ex-CCT-ers
2. De NFI-onderzoeker
3. De leidinggevenden
4. De commissie-Van den Berg
5. De zaken
6. De programmamakers
7. Netwerk

==================

1. De ex-CCT-ers


Dick Gosewehr
(1951)
Trad als 18-jarige in dienst bij de politie. Werd in 2002 lid van het Groninger Cold Case Team. In 2005 uit het Team gezet en gedegradeerd naar Winschoten. Kort daarna eindigde zijn loopbaan bij de politie. Met Harrie Timmerman houdt hij zich sedertdien bezig met onopgeloste moorden, vermissingszaken en gerechtelijke dwalingen.
http://www.waarheidsvinding.com/?page_id=22


Harrie Timmerman (1946).
Psycholoog en criminoloog, verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen. Was van 1999 tot in 2005 gedetacheerd bij deRegiopolitie Groningen, waar hij o.a. Het Cold Case team hielp opzetten en adviseerde bij verhoren.
http://www.waarheidsvinding.com/?page_id=26

naar overzicht bijlage | boven


2. De NFI-onderzoeker

Richard Eikelenboom (ca. 1966)
Werkzaam bij het Nederlands Forensisch Instituut. Voegde zich in 2004 bij het in 2003 door zijn vrouw Selma Schieveld en Hannie van der Meij opgerichte Independent Forensic Services, een onafhankelijk forensisch laboratorium.

"Hij [Richard Eikelenboom] toonde in verscheidene strafzaken aan dat het NFI fouten had gemaakt. Zijn oud-werkgever was er niet gelukkig mee. Het instituut meldde in 2006 dat hij ‘onder minder plezierige omstandigheden’ was vertrokken en rancuneus zou zijn. Eikelenboom diende een aanklacht in wegens laster, maar het conflict lijkt inmiddels bijgelegd.”
Menno van Dongen. 'Internationaal dna-onderzoek vanuit boerderij op de Veluwe'. De Volkskrant, 22-01-2008.
http://www.volkskrant.nl/binnenland/internationaal-dna-onderzoek-vanuit-boerderij-op-de-veluwe~a883113/


Het echtpaar emigreerde in 2010 naar de Verenigde Staten, maar houdt zich nog steeds met Nederlandse zaken bezig.
Martijn Reinink. 'Ik weiger mijn mond te houden'. Interview met Selma Eikelenboom-Schieveld.' Arts en Auto, 12 april 2016.
https://www.artsenauto.nl/selma-eikelenboom-ik-weiger-mijn-mond-te-houden/
Maaike Ruepert. Richard en Selma Eikelenboom. AD, 2012 [= circa 2007]
http://www.ifscolorado.com/index.php/richard-and-selma-eikelenboom-dutch

naar overzicht bijlage | boven


3. De leidinggevenden

Leidinggevenden uit het politie- en justitieapparaat die in dit programma genoemd worden.

Cor Buffinga (1953)
Inspecteur van politie, april 1974 – heden
Chef Cold Case Team Regiopolitie Groningen, ?-2005.
Vanaf 2006 raadslid en fractievoorzitter voor de ChristenUnie in de gemeente Delfzijl.
https://www.linkedin.com/in/cor-buffinga-7a274833

Oscar Dros (1963)
Korpschef Regiopolitie Groningen september 2004 – december 2012
In januari 2013 benoemd tot politiechef Eenheid Noord Nederland, Nationale Politie.
https://www.linkedin.com/in/oscar-dros-22b900a

Gé ten Have (?)
In 2004/2005 De chef van de rechercheprojekten was Gé ten Have (3e in de rangorde binnen de divisie). In 2015 benoemd tot Teamchef Basisteam Groningen Noord
https://www.politie.nl/nieuws/2015/mei/19/01-nieuwe-teamchefs-in-noord-nederland.html

Lex IJzerman (?)
Chef van de Divisie Regionale Recherche Groningen (2003-2005)
In 2005 uit z'n functie gezet, omdat hij voor zijn niet daartoe gekwalificeerde echtgenote een baantje bij de recherche in Friesland poogde te regelen. Lijkt anno 2016 geen publieke functies te bekleden.
http://www.omropfryslan.nl/nijs/resjerzjesjef-yn-opspraak

Gert Souër (1954)
Van 1975-1992 werkzaam bij de Koninklijke Marine. Van 1992-2014 Officier van Justitie bij het Parket Noord Nederland. In 2003-2004 was hij betrokken bij de activiteiten van het Cold Case Team van de politie. Bewgin 2005 werd hij van het CCT gehaald; eind 2005 werd hij van Groningen naar Assen overgeplaatst. Vanaf mei 2014 is hij gedetacheerd bij de Koninklijke Marine als hoofd juridische zaken bij het commando zeestrijdkrachten, in de rang van kapitein ter zee.  .
http://www.harendekrant.nl/koninklijke-onderscheidingen-2/

Erik van Zuidam (1959)
1999 – 2005: Hoofd Dienst Bedrijfsvoering Regiopolitie Groningen
Vanaf 2012: Directeur Veiligheidsregio en voorzitter Directieberaad Crisisbeheersing Ambtelijk eindverantwoordelijk voor de brandweerzorg en crisisbeheersing in de Veiligheidsregio Groningen.
https://www.linkedin.com/in/erikvanzuidam

Jan Eland (ca. 1958)
Destijds hoofdofficier van Justitie te Groningen.
In 2009-2011 advocaat-generaal te Amsterdam.
Sinds 2011 weer hoofdofficier van Justitie Groningen.
http://www.hpdetijd.nl/2009-05-27/dode-zaak/
https://www.oogtv.nl/2011/03/jan-eland-hoofdofficier-van-justitie/
https://www.om.nl/organisatie/landingspagina/noord-nederland/contactgegevens/

naar overzicht bijlage | boven



4. De commissie-Van den Berg

De Commissie-Van den Berg – onderzocht in januari 2005 het functioneren van het Groninger Cold Case Team. Bestaande uit Jacques van den Berg en Dick van Dop.

Jacques van den Berg (ca. 1940)
Oud Korpschef Drenthe.
Assen 24-08-2004 - Na ruim 43 jaar bij de politie te hebben gewerkt gaat Jacques van den Berg, korpschef van de politieregio Drenthe met pensioen.

Politiecommissaris Dick van Dop (?)
Oud-politiecommissaris. In 1995-2009 regelmatig in het nieuws door zijn kritische opstelling naar de overheid. In 2015 nog maatschappelijk actief. Woont tegenwoordig in Ossendracht.
Zie o.a.: http://www.bndestem.nl/regio/bergen-op-zoom/
rekenkamer-dreigt-ermee-te-stoppen-1.428910

naar overzicht bijlage | boven


5. De zaken

De zaken Anne de Ruyter de Wildt en Annet van Reen

Moord op de Groningse studente Anne de Ruyter de Wildt (1997) en de Utrechtse Annet van Reen (1994). Zaak in 2000 opgelost, dader veroordeeld.
Zie: Moord op vrouwen opgelost. Trouw, 20-06-2000.
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/article/detail/
2527368/2000/06/20/Moord-op-vrouwen-opgelost.dhtml


De zaak Van der Lei.

Moord op het Groningse echtpaar Lisa (23) en Leendert (29) van der Lei, 1991. De vermoedelijke dader, Omer A., vlucht naar Turkije, waar hij in augustus 2004 om het leven komt. Hoogstwaarschijnlijk (sectie is niet verricht) door eigen hand, na het vermoorden van zijn 11-jarig dochtertje.
Zie:
Menno van Dungen. De dader, het DNA en het NFI. De Volkskrant, 27-01-2006.
http://www.volkskrant.nl/binnenland/de-dader-het-dna-en-het-nfi~a782493/
Harrie Timmerman. De moord op Leendert en Lisa van der Lei. Waarheidsvinding.com, 16-08-2009.
http://www.waarheidsvinding.com/?p=87

naar overzicht bijlage | boven


De Schiedammer parkmoord

In 2000 werd in het Beatrixpark te Schiedam de 10-jarige Nienke [...] verkracht en vermoord. Ze is dan samen met haar 11-jarig vriendje, die zwaar mishandeld wordt. Deze overleeft door zich dood te houden. Aanvankelijk wordt voor deze moord Kees B. veroordeeld. In 2004 biecht Wik H., de echte dader, de moord op. Deze wordt uiteindelijk veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf en TBS.
Zie ook: ANP/Nu.nl, 19-11-2014.
http://www.nu.nl/binnenland/3932546/dader-schiedammer-parkmoord-krijgt-nog-geen-tbs.html

naar overzicht bijlage | boven


6. De makers


Willem de Haan (1957)
Socioloog, onderzoeksjournalist, documentairemaker en docent journalistiek. Publiceerde o.a. over de Schipholbrand en maakte reportages over de Zaak Ina Post en de moord op Louis Sévèke.
http://www.willemdehaan.nl/


Gerard Legebeke (1954-2008)
Onderzoeksjournalist en medeoprichter van Argos, waar hij 16 jaar voor
werkzaam was. Zijn onderzoekswerk werd bekroond met De Tegel, een prestigieuze prijs voor Nederlandse journalistiek. Zijn motto was: 'De waarheid, niets dan de waarheid'.
Gerard Legebeke overleden. De Gelderlander, 04-08-2008
http://www.gelderlander.nl/regio/nijmegen-e-o/nijmegen/
gerard-legebeke-overleden-1.2623498

VPRO-journalist Gerard Legebeke overleden. Trouw, 05-08-2008.
http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1626866/
2008/08/05/VPRO-journalist-Gerard-Legebeke-overleden.dhtml

Luizen in de pels. In Memoriam Gerard Legebeke. VPRO Argos, 01-08-2009.
http://www.vpro.nl/speel.POMS_VPRO_345457.html

naar overzicht bijlage | boven



7. Netwerk

Netwerk was een tv-actualiteitenprogramma, dat elke werkdag op prime-time werd uitgezonden. Het bestond van 1996 tot in september 2010. Het online archief gaat helaas niet verder terug dan 2006.


 



Naar beginpagina CCT

naar boven