versie: 25 augustus 2015

AFSCHEID VAN DE CONTRABAS (4)



Nog meer leugens (in zes delen)

Commentaar bij deel 4 van de zesdelige reeks afscheidsstukken van Chrétien Breukers

Overzicht | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6
      

naar boven

---

Commentaar bij Chrétien Breukers' 'Afscheid van De Contrabas (4): De liefde voor de poëzie'

Door Bart FM Droog

Breukers vierde 'afscheidsstuk' laat zich het best samenvatten als 'rancune om des keizers baard, egomanie, megalomanie'. Alleen het begin al spreekt boekdelen:

“Toen ik met De Contrabas begon, hield ik onvoorwaardelijk van bijna alle Nederlandstalige poëzie.“

Nu is er geen zwart-op-wit-bewijs voorhanden dat Breukers hier in 2005 beslist anders over dacht, maar ik herinner me goed dat hij destijds (en tot in 2012) van veel poëzie absoluut niet gecharmeerd was. Wat overigens heel normaal is – ik ken niemand die claimt van 'bijna alle Nederlandstalige poëzie te houden'. Dus waarom Breukers het nodig acht om zich hier als Überliefhebber neer te zetten is me een raadsel.

“De Nederlandstalige poëzie is namelijk niet zozeer een slangenkuil (al is zij ook een slangenkuil), zij is vooral een pierenpotje waarin soms heel akelige pieren rondkronkelen. Zelden heb ik zulke lange tenen gezien. Zo veel granieten ego’s mogen bewonderen. Rancunes van epische omvang aan de horizon zien opdoemen.”

“Rancunes van epische omvang” – in het licht van Breukers' jarenlange lastercampagnes tegen o.a. Huub Beurskens, Willem Bongers, Koos Dalstra, Wiel Kusters en Erik Spinoy is dit een nogal vreemd verwijt, tenzij hij het hier over zichzelf heeft.¹

“Rancune om des keizers baard, egomanie.”

Treffender kan Breukers zichzelf niet omschrijven.

“Misschien is het gewriemel in het moeras (de wanhopige gesprekken tijdens perdu-avondjes, bijvoorbeeld.”

Hier valt Breukers voor de zoveelste maal uit tegen Perdu - een poëziepodium, -winkel en -uitgeverij in Amsterdam. In 1999 bracht deze uitgeverij een bundel van Breukers uit. Het is me nooit duidelijk geworden waar Breukers' haat tegen Perdu door veroorzaakt is.

naar boven

“of de ‘polemische’ stukken van internettrollen als Jeroen Mettes en Martijn Benders) nodig om de iris te laten bloeien, maar als je die dingen voortdurend wilt lezen, krijg je problemen met je maagzuurhuishouding.”

Ik heb Jeroen Mettes (1978-2006) gekend, in de zin van: ik las regelmatig de stukken op z'n blog en we hebben wel eens gemaild. Hoe je Jeroen Mettes ook zou willen omschrijven, hij was beslist géén internettrol, die allerhande internetdiscussies verstoorde. In 2010 schreef Breukers over hem:

“Soms denk ik nog wel eens aan Jeroen Mettes. Ik heb hem niet gekend, alleen gelezen. Zijn weblog, en sommige van zijn lange lappen in tijdschriften als Yang en Parmentier. Of DWB. Enfin. Ergens. Het was een tegendraadse jongen, die Mettes. Slim ook, als je de mensen die hem hebben gekend moet geloven.”²

“Beste Chrétien. Heb ik gezegd dat een vervolgde dichter blij moet zijn? Of wie dan ook? Nee. Heb ik gezegd dat Stalin te prefereren is boven Verdonk? Nee. Dat zou ik ook nooit zeggen. Thanks. P.S. Sarcasme werkt alleen als je begrepen hebt waar je sarcastisch over bent. Zo niet: kom je dom over, of kwaadwillend, wie weet.” – Jeroen M[ettes]³

“Toen ik met De Contrabas begon, wilde ik precies schrijven wat ik wilde schrijven, zonder me te bekommeren om status of hiërarchie.”

“Voordat je het weet, sta je (in het leven, in de literatuur, waar dan ook) alleen, en wat ik in de afgelopen tien jaar heb geleerd, is: ontleen daar trots aan.”

“Zoek niet de behaaglijke warmte, maar loop de kou in; laat je stellingname niet beïnvloeden door vriendschappelijke omgang met een congsi, maar zeg wat je te zeggen hebt.”

Tsja. Breukers' gedrag wijst op het tegendeel..

“Herman Teirlinck zei het zo: ‘Liever geschuwd om mijn waarheid, dan gezocht om mijn schijn.’ Dat is niet vrij van pathetiek. En toch is die pathetiek altijd beter dan zalvend gereutel.”

Breukers, geschuwd om zijn waarheid – Niet te geloven, dit.

“De zonde van de wraak, waaraan ik me een enkele keer (en met smaak) heb overgegeven: ze is een zonde die ik liever had vermeden. ”

'Een enkele keer' – ik zou bijna willen uitroepen: Man! Ga met groene zeep je mond spoelen! Vervolgens gooit hij er een Beatrijsfragment doorheen, om te besluiten met:

“de Leiermann [= speelman] uit het beroemde gedicht van Wilhelm Müller, op muziek gezet door Franz Schubert. Hij gaat ergens net buiten het dorp staan en draait zijn lied af. Omdat hij dat lied af wil draaien. En als hij niet wordt gehoord, of als zijn geldbakje leeg blijft, jammer dan.”

Breukers' complete 'Afscheid van De Contrabas (4): De liefde voor de poëzie [20-08-2015]
http://www.decontrabas.com/de_contrabas/2015/08/afscheid-van-de-contrabas-4-de-liefde-voor-de-po%C3%ABzie.html

Naar: Overzicht van de afscheidsartikelen.

naar boven

---

Noot

¹ Zie: Bart FM Droog. 'Het bedrog van Chrétien Breukers. Verdachtmaking en intimidatie'. Verklaringen van Huub Beurskens en Erik Spinoy. Dossier de Contrabas, 2015. http://www.bartfmdroog.com/cb/bedrog.html
Aangevuld met vondsten op weblog De Contrabas over Wiel Kusters, Willem Bongers en Koos Daalstra, alsmede verklaringewn van Bongers en Dalstra.
² Chrétien Breukers. 'Denken aan Jeroen Mettes'. De Contrabas, 21-04-2010.
http://www.decontrabas.com/de_contrabas/2010/04/denken-aan-jeroen-mettes.html
³ Jeroen Mettes. Reactie op Contrabasartikel van Chrétien Breukers: 'Mettes over vadertje Stalin'. 31-10-2005. http://www.decontrabas.com/de_contrabas/2005/10/mettes_over_vad.html
⁴ Zie: Rob de Vos. 'Zodat mensen zelf hun conclusie kunnen trekken'. Interview met Bart FM Droog. Zie de passage over wat Nina Werkman overkwam. Meander, 08-01-2015.
http://meandermagazine.net/wp/2015/01/zodat-mensen-zelf-hun-conclusies-kunnen-trekken/

naar boven

---